De laatste dagen

Voor de filmliefhebbers: wisten jullie dat je waarschijnlijk al heel vaak naar een Maltese omgeving hebt gekeken? Er worden hier heel veel (delen van) films opgenomen, onder andere: Troy, Gladiator, Games of Thrones, Munich en The count of Monte Cristo. Reden dat producten voor Malta kiezen, is omdat het goedkoop is en omdat de omgeving door kan gaan voor heel veel andere plaatsen, waar het duurde of moeilijker is om te filmen. Ik ben van plan wel een paar van bovenstaande films te gaan kijken, zeker in de laatst genoemde film schijn je veel van Malta terug te kunnen zien.

Maandag ben ik aan mijn laatste schoolweek begonnen. Een heel gek idee dat ik zo’n lange tijd naar school ben gegaan en ik nu nog maar vijf dagen te gaan had. ’s Middags en ’s avonds heb ik niets bijzonders gedaan.

Op dinsdagmiddag zijn Saskia en ik voor de laatste keer samen op pad geweest. Eerst zijn we naar Cuba geweest om daar een heerlijke crêpe te eten en daarna zijn we naar The Point gegaan om een beetje te winkelen. Het was erg gezellig!

Woensdagmiddag heb ik pepernoten gebakken met Saskia en ’s avonds ben ik met Anna en Romina uit eten geweest als afsluiting van onze tijd samen. Het was erg gezellig en ze hadden nog een cadeautje voor me meegenomen, namelijk een soort chocolade bonbons uit Zwitserland (van een heel goed merk / het beste merk van Zwitserland). Ik heb er al eentje geproefd, wow delicious! Ik heb Anna en Romina leren kennen op mijn eerste schooldag (en tevens hun eerste schooldag) en dit weekend gaan we alle drie weer naar huis toe. We hebben heel veel leuke dingen samen gedaan en daar kijk ik met heel veel blije gevoelens op terug. Ik ben er steeds van uit gegaan dat ik niemand die ik in Malta zou ontmoeten, na die periode ooit nog terug zou zien, maar zeg nooit ‘nooit’. Anna en Romina hebben het al over een tripje naar Amsterdam gehad, dus wie weet!

5 December is natuurlijk de dag van Sinterklaas en ik heb het in Malta dan ook gewoon gevierd met Saskia, Marloes, Janou en Susannah. We hebben een dobbelspel gedaan met souvenirtjes als inzet. Het was erg gezellig, maar toch niet helemaal zoals thuis! Ik had niet echt een Sinterklaas gevoel, maar misschien komt dat zondag nog een beetje, want ik heb gehoord dat Sinterklaas in Nederland iets voor mij heeft gebracht en dat ik dat zondag mag openmaken!

Op vrijdag heb ik mijn laatste lesdag gehad en tevens afscheid genomen van een aantal mensen. Natuurlijk van Anna en Romina, maar ook van mijn klasgenoten. Met name van mijn twee Koreaanse klasgenoten, Dana en Jane, wilde ik afscheid nemen. Het zijn zussen en met één van hen heb ik lange tijd in de klas gezeten, ik denk een week of acht. De ander zit sinds twee weken bij ons in de klas. Ze hadden nog een cadeautje voor me meegenomen, super lief! Het was een klein Koreaans notitieboekje en een doosje Koreaanse chocolaatjes, ik ben benieuwd hoe die smaken!

Het is nu vrijdagmiddag en ik ga mijn koffer zo verder inpakken. Vanavond ga ik uit eten met Saskia, Marloes, Janou en Susannah, maar ik ben van plan om ook op tijd naar bed te gaan. Morgen gaat de wekker namelijk heel vroeg! Ik word 04:45 uur opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Saskia is van plan ook op te staan en me uit te zwaaien; wat een top huisgenoot!

Als ik weer thuis ben ga ik heel erg genieten van de rust (die was er hier in huis lang niet altijd), maar ik denk ook echt dat ik Saskia ga missen! Het was heel leuk om elke middag even met iemand te kunnen bijpraten, samen te kunnen koken en eten en zo nu en dan eens een filmpje op te zetten. Verder ga ik nog wel een aantal dingen missen:
- De school: ik ben met heel veel plezier naar school gegaan en vond het heel leuk om Engels te kunnen spreken en allemaal nieuwe dingen te leren. Ik ben van plan om in Nederland mijn Engelse lessen voort te zetten.
- Het contact met andere studenten: heel leuk en leerzaam om zoveel verschillende mensen te ontmoeten en verhalen over andere landen te horen. Door al die verhalen, maar ook door de dingen die ik over Nederland heb verteld, ben ik me veel bewuster geworden van mijn eigen nationaliteit en ik ben blij dat die Nederlands is! Ik denk dat wij het toch maar goed voor elkaar hebben in ons kikkerlandje.
- Het weer: werkelijk fantastisch! Tot begin november nog in korte broek en hemdje kunnen lopen en zo af en toe in december ’s morgens op weg naar school je jas toch maar uit doen en je mouwen opstropen omdat het toch best warm is!
- De mooie omgeving: langs een paar baaien naar school lopen en daar zelfs in december nog mensen zien zwemmen.
- Worstjes, vooral die gevuld met kaas: door de pasta, in de wraps, altijd en overal worstjes bij!

Er zijn natuurlijk ook dingen die ik wat minder of helemaal niet ga missen, met name:
- Het weer: de enorme regenbuien die je hier soms kunt hebben. Vooral in combinatie met heuvels en een gebrek aan goten, is dat niet altijd een pretje.
- Het huis: niet altijd even schoon, super gehorig, zo nu en dan zeer matig internet en niet altijd warm water.

Het is heel gek om hier nu te zitten en te weten dat ik binnen vierentwintig uur weer thuis ben. De tijd is voorbij gevlogen, het lijkt nog maar zo kort geleden dat ik hier aankwam. Ik herinner me nog zo goed dat ik het vliegtuig uit stapte. Dat ik opgepikt werd door iemand van school en naar mijn appartement gebracht werd. Dat is wist dat ik daar drie maanden zou blijven, maar met wie me nog onbekend was. Dat ik drie maanden naar school zou gaan, maar dat hoe dat allemaal zou gaan ook nog één groot vraagteken was. Ik hou niet van al die onzekerheid, maar alles is goed gekomen. Alles wees zich vanzelf en nu, na drie maanden, is Malta en alles dat daar bij hoort (de andere studenten, de Maltese bevolking, school, alle toeristische attracties) geen onbekend en vreemd gebied meer. Ik loop hier rond alsof ik nooit anders heb gedaan en het is me allemaal super bevallen! Ik heb echt een toptijd gehad hier en ik heb geen moment spijt gehad van mijn beslissing om drie maanden naar Malta te gaan. Het is dan ook heel dubbel om naar huis te gaan. Ik kijk er heel erg naar uit om iedereen weer te zien, maar het is ook jammer en verdrietig om Malta achter me te laten omdat ik het hier zo naar mijn zin heb gehad. Ik denk ook dat als ik eenmaal weer een paar dagen in Nederland ben, Malta zo ver weg lijkt, alsof het een grote droom is geweest. Maar gelukkig heb ik een heleboel mooie herinneringen (zowel tastbaar als niet-tastbaar) en die maken dat ik deze tijd nooit zal vergeten. Iemand had ook een hele mooie boodschap in de kalender gezet: er is niets dat voorgoed verdwijnt, als men de herinnering bewaart.

Om maar even door te gaan op de kalender, nogmaals bedankt! Volgens mij heb ik het al veel vaker gezegd, maar het is echt een super cadeau! Elke dag weer heb ik er van genoten en ik ben meer dan eens ontroerd geweest! Hetzelfde geldt voor alle kaartjes, berichtjes op mijn blog, mailtjes, smsjes en whatsappberichtjes die mij gestuurd zijn. Heel leuk!

Soms doe ik dingen waar ik achteraf van denk “heb ik dat echt gedaan?”. Naar Malta gaan is zoiets. Ik had dat plan al jaren en ik kan me soms niet voorstellen dat ik echt die stap heb gezet om naar Malta te vertrekken en mijn plan uit te voeren. Maar het is echt waar! Ik ben gewoon in mijn eentje het vliegtuig in gestapt en naar een vreemde plek gereis om daar drie maanden te wonen en naar school te gaan. Dat maakt me trots. Het waren echt drie maanden om nooit te vergeten.