Aquarium, Dingli cliffs en creativiteit

Zoals aangegeven hadden we deze week een nieuwe docent. Voor de verandering hoefde ik dit keer niet te wennen aan de wisseling. Ik vond onze nieuwe docent meteen erg leuk. We hebben onder andere rondom het thema politiek gewerkt. Dat onderwerp vind ik normaal gesproken echt niet boeiend, maar deze docent maakte het toch heel interessant en leuk! We hebben over het algemeen maar weinig uit het boek gewerkt, we doen vooral andere opdrachten waarbij we veel spreken. Zo hebben we bijvoorbeeld een debat gehouden en hierbij heeft de docent alles opgeschreven wat we fout zeiden. Dit bleek niet zo heel veel te zijn en de docent gaf ook aan dat de fouten niet heel groot waren. Ik zei bijvoorbeeld ‘employer’ in plaats van ‘employee’. Het betekent natuurlijk wel iets anders , maar het is natuurlijk ook weer geen wereld van verschil en mensen zouden me toch begrepen hebben door het horen van de rest van de zin. De docent gaf verder aan dat als we die kleine foutjes niet meer zouden maken, we dichtbij vloeiend spreken zijn. Wauw, dat is goed om te horen! Ik ben er trouwens achtergekomen dat de klas waarin ik zit, C1, de enige klas met dit niveau is en dat er op dit moment geen C2 klassen zijn. Dat betekent dus dat ik nu in de klas zit met de mensen van het hoogste niveau. Leuk om te horen en ook een beetje gek. Zelf heb ik namelijk nog steeds best vaak het gevoel dat ik het allemaal niet zo goed kan, maar deze dingen spreken dat toch wel tegen! Dat moet ik onthouden! Verder heb ik ongeveer de laatste twee weken wel gemerkt dat ik vooruit ben gegaan. Ik hoor mezelf makkelijker praten en daarbij ook woorden gebruiken die ik eerst nooit gebruikte. Ook grammaticale dingen kan ik soms een beetje toepassen in het spreken en ook in het schrijven. Ik heb bijvoorbeeld weer een Engelse brief geschreven naar Anna, mijn penvriendin, en daarin heb ik sommige dingen op een andere, betere, manier kunnen opschrijven dan dat ik dat voorheen deed. Er waren nog steeds ook veel zinnen waarvan ik niet precies wist hoe ik die grammaticaal juist moest opstellen, maar ik denk er nu tenminste over na en dat is natuurlijk een eerste stap. Verder versta ik ook veel meer. Dat merk ik in het dagelijks leven, maar zeker ook bij het kijken van Engelse series of DVD’s . Het lijkt echt alsof er ongeveer twee weken geleden ineens een knop is omgegaan. Ineens leek alles een stukje beter te gaan.

Ik heb erg te doen met jullie in het koude en natte Nederland. Maar misschien een schrale troost: hier is het ook over met de pret! Sinds vorige week is het veel kouder en winderiger en het regent nu ook best veel. En als het hier regent, dan regent het ook goed, zoals ik samen met Patrick al eerder heb kunnen ervaren toen we op Gozo waren. De kou is natuurlijk niet echt prettig, maar ik ben het vanuit Nederland wel gewend. Dat is voor sommige mensen hier wel anders. Mijn Colombiaanse huisgenoot kent bijvoorbeeld enkel tropische omstandigheden en loopt hier al weken rond in winterkleren. Nu het echt kouder wordt, krijgt ze het helemaal zwaar en de air conditioning heeft de afgelopen week al meer dan eens op 30 graden gestaan (!!!). We gebruiken inderdaad de air conditioning om het appartement te verwaren. In Malta bestaat er namelijk niet zoiets als een verwarming. De meeste mensen trekken gewoon veel kleren aan om zich warm te houden, want zo’n air conditioning is best een luxe.

Sinds halverwege vorige week heb ik een beetje het gevoel klaar te zijn met Malta. Ik ga nog steeds met plezier naar school en ik heb het buiten school ook nog wel naar mijn zin, maar toch verlang ik steeds meer naar Nederland. Al blijft het een dubbel gevoel. Ik weet dat als ik straks in Nederland ben, ik Malta ga missen en ik probeer hier dan ook nog maar zoveel mogelijk te genieten door leuke dingen te plannen.

Maandag heb ik niet echt iets leuks gedaan, maar dinsdag heb ik zeker een fijne middag gehad. Ik ben met Saskia naar Qawra geweest, waar een gloednieuw aquarium zit (open sinds drie maanden). Dit aquarium ziet er van buiten niet zo groot uit, maar het bleek toch nog aardig groot te zijn en heel veel leuke vissen te bevatten. Ze hadden echt van alles: haaien, roggen, zeepaardjes en allerlei voor mij onbekende vissoorten. De aquariums waren heel ruim en ze waren heel mooi gemaakt. In sommige aquariums was namelijk iets van Malta nagebouwd, bijvoorbeeld de Blue Grotto en de Dingli Cliffs. Verder was er over de vissen wat informatie te lezen en zo nu en dan kwam er een medewerker naar ons toe om ons nog wat meer te vertellen, bijvoorbeeld welke vissen giftig waren en waar sommige soorten vandaan kwamen. Ik vond het echt heel leuk en daarnaast ook heel gezellig met Saskia.

Op woensdag ben ik met Saskia naar de Dingli Cliffs geweest. Dit zijn metershoge klippen en dit zou één van de beste plaatsen zijn om een zonsondergang te zien. Helaas hadden we een beetje pech met het weer, het was erg bewolkt. Hierdoor was de zonsondergang niet helemaal zoals verwacht, maar toch leuk en mooi om gezien te hebben. Omdat het koud was en de Dingli Cliffs een beetje in de middle of nowhere liggen, besloten Saskia en ik de eerst volgende bus te nemen die zou komen, ongeacht eindbestemming. Na vrij lang wachten kwam er uiteindelijk een bus en die heeft ons naar het vliegveld gebracht. Daar hebben we even gegeten, want we hadden net de bus naar Sliema gemist. Na het eten hebben we dan toch de bus gepakt, maar helaas heeft deze onderweg nog ruim een half uur stilgestaan wegens een defect. Die tijd hebben we wel goed besteed door een gesprek aan te knopen met een Spanjaard die in dezelfde bus zat. Dat was leuk, maar we waren toch ook wel heel blij toen we weer thuis waren, drie uur nadat we weg waren gegaan bij de Dingli Cliffs.

Donderdag is een heerlijke verwendag geworden. Ik ben na school naar een Chinese massage en beautysalon geweest en daar heb ik een massage ondergaan. Toen ik thuis kwam heb ik lekker gedoucht (tot het water weer koud werd..) en daarna fijn de rest van de dag in mijn pyjama rondgelopen en gezellig een filmpje met Saskia gekeken.

Op vrijdag heb ik niet veel bijzonders gedaan, met uitzondering van het wekelijkse etentje met de Nederlandse meiden. Dat was erg gezellig. Zaterdag ben ik met een paar meiden naar Valletta geweest om te kijken naar een recordpoging: the longest chocolatebar. Dit viel een beetje tegen. Het record is gezet (350 meter lang), maar we hadden verwacht meer van de opbouw en productie te kunnen zien, maar dit was niet het geval. Dit zal ook met het weer te maken hebben gehad, door de regen was alles afgedekt met plastic. In Valletta hebben we nog wat winkeltjes bezocht en ik heb wat knutselspullen gehaald om de rest van het regenachtige weekend binnen te kunnen doorbrengen. ’s Middags heb ik met Saskia wat gipsfiguurtjes gemaakt en op zondag hebben we deze beschilderd.