De eerste dagen op Malta

Allereerst: bedankt voor de vele leuke en lieve berichtjes die ik heb gekregen! Heel fijn om zoveel support te krijgen en belangstelling te hebben. Ook wil ik iedereen bedanken die heeft bijgedragen aan de kalender (ik weet natuurlijk nog niet precies wie dat allemaal zijn - want ik heb niet gespiekt - maar dat zal met de dag duidelijker worden!). De kalender staat op mijn bureau en elke dag zal ik met veel plezier een blaadje omslaan!

Mocht je iets willen weten over Malta, vraag het dan gerust! Ik kan al antwoord geven op de eerste gestelde vraag, namelijk of er palmbomen op Malta zijn. Ja, die zijn er!

Dan verder mijn belevenissen tot nu toe:

Vrijdag13 september was de dag voor vertrek en dus de dag om mijn laatste spullen in te pakken, pannenkoeken te eten en nog een laatste fijne avond te hebben met Patrick, Anouk, Imrie, papa en mama. Die avond ging natuurlijk veel te snel voorbij, dus toen was het tijd om afscheid van Patrick te nemen. Dat was om best moeilijk, maar wat hielp was de gedachten dat ik Patrick over zeven weken weer zie. Dan komt hij me namelijk opzoeken op Malta.

’s Nachts heb ik niet zo goed geslapen. Behoorlijk moe werd ik zaterdag dan ook wakker. Snel onder de douche en toen naar beneden om wat te eten. Ik heb altijd een goede eetlust, maar dat was toen ineens wel anders en dat is de hele dag wel een beetje gebleven. De rit naar Schiphol ging soepel en het inchecken ook. Het afscheid van papa, mama, Anouk en Imrie was even lastig, maar eenmaal door de douane voelde ik me best goed. Uiteindelijk zaten alle passagiers op tijd in het vliegtuig, maar dat is nog geen garantie voor een tijdig vertrek.. Er bleek ‘file’ te zijn op Schiphol, dus het was wachten tot Air Malta aan de beurt was om te vertrekken. Dat was uiteindelijk drie kwartier later dan gepland. Best vervelend, want ik wist dat er iemand op Malta op mij stond te wachten, maar ik kon er toch niets aan doen, dus heb ik het maar los proberen te laten. De vlucht is prima verlopen en ik was toen voor het eerst ook redelijk ontspannen en ineens ook best wel trots dat ik gewoon in mijn eentje in het vliegtuig zat en naar een vreemd lang ging. In het vliegtuig kreeg ik overigens nog te eten (pasta). De man naast mij zuchtte al “wat een feestmaal hè”, maar ik heb met mijn verminderde eetlust nog aardig goed gegeten.

Eenmaal geland ben ik snel richting de bagage gegaan en daarna op zoek naar iemand van de taalschool. Er stond al iemand op me te wachten, samen met een groepje andere studenten. We kregen een mapje met welkomsinformatie, er werd een foto gemaakt voor op je studentenkaart en toen werd aangewezen met welke chauffeur je mee moest. Na ongeveer twintig minuten werd ik afgezet bij het appartementencomplex. De chauffeur wees me waar ik heen moest en die aanwijzingen heb ik mijns inziens goed opgevolgd. Helaas kon ik de goede ingang met receptie niet vinden. Ik ben toen om het gebouw heengelopen en heb meteen mijn Engels kunnen oefenen door aan mensen te vragen of ze wisten waar ik moest zijn. Uiteindelijk ben ik natuurlijk terecht gekomen waar ik moest zijn (wat volgens mij precies de andere kant op was als dat de chauffeur gezegd had). Ik kreeg mijn sleutel en kon toen naar het appartement. Daar was niemand, maar op zich vond ik dat niet zo erg. Even de tijd om overal te kijken en vast wat spulletjes uit te pakken. Toen ben ik wat boodschappen gaan doen en later op de avond heb ik wat huisgenoten ontmoet. Er wonen twee Colombiaanse zussen in het appartement, nog een ander Colombiaans meisje en twee Nederlandse meisjes (Saskia en Kim).

De eerste nacht heb ik heel erg slecht geslapen. Veel lawaai buiten en ook binnen het appartement, het is erg gehorig. Ik hoop dat het leen beetje went en de komende nachten beter zullen zijn.
Zondagmorgen ben ik op pad gegaan richting school zodat ik maandag niet zou hoeven te zoeken. Van Saskia en Kim had ik gehoord dat ze de eerste keer anderhalf uur onderweg zijn geweest, ik heb het in een nette vijftien minuten gevonden. Scheelt wel dat ik een kaart had en zij hun eerste keer niet. Ik ben ook even de school in geweest (zeven dagen per week open, ook als er geen lessen zijn) en het ziet er allemaal netjes uit. Ik heb verder wat in de buurt rondgelopen en gelukkig ook een fijne supermarkt gevonden (groter en goedkoper dan de mini-market waar ik op zaterdag was). Tussen de middag ben ik weer even naar het appartement gegaan en ’s middags heb ik nog maar een rondje gelopen. Het was al met al een beetje een rare dag. Leuk om de omgeving te verkennen, maar de dag duurde ook erg lang omdat ik verder niet zoveel te doen had en nog niet echt veel mensen kenden.

Maandag ben ik voor het eerst naar school gegaan. Er werd een praatje gehouden voor alle nieuwkomers en daarna werd iedereen om de beurt opgeroepen voor een klein interview om je niveau te bepalen (samen met een eerder gemaakte test). Ik heb niveau B1-2 gekregen. De niveaus zijn A1, A2, B1, B2, C1 en C2, waarbij A1 het beginnersniveau is en C2 het ver gevorderde niveau. Ik zit dus tussen B1 en B2 in, maar meer richting 2 dan richting 1. Ik ben erg tevreden over dat startniveau, het is zelfs een beetje beter dan ik van tevoren had ingeschat. In de klas had ik gelukkig het idee dat ik wel op het goede niveau was ingedeeld. Ik kon alles goed volgen, maar het was zeker niet te makkelijk.

Nadat ik mijn niveau te horen had gekregen, kon ik mijn studieboek ophalen en naar de les gaan. Ik zit met acht mensen in de klas (dit kan per week wel wisselen, want op maandag kunnen er weer nieuwe mensen komen en aan het eind van de week kunnen er mensen weggaan). De les was best leuk. We hebben opdrachten gedaan, maar ook een spelletje. De tijd ging erg snel. ’s Middags had ik een welkomswandeling. Dit hield in dat een medewerker van de school een rondleiding in de buurt gaf, zodat belangrijke plaatsen nu makkelijk te vinden zijn (bijvoorbeeld de supermarkt, de bank en het busstation). Vanavond is er nog een welkomst feestje waar ik een kijkje ga nemen.

Wat ik verder nog kan zeggen is dat het erg warm is hier (ook al vinden de locals dat niet echt het geval) en dat het heel anders is dan in Nederland. Een ander soort huizen, baaien om de hoek, hagedissen/salamanders (?) die ineens voor je voeten wegschieten en verkeer dat links rijdt in plaats van rechts en niet altijd stopt voor een zebrapad. Met dat laatste is het dus best wel oppassen.

Ik heb in mijn eerste dagen al best veel Engels gepraat. Ik vind het leuk en het gaat best goed. Het is vooral leuk om met studenten uit andere landen te praten en zo wat over hun leven daar en het land te horen en zelf wat te vertellen over Nederland en mijzelf.

De foto’s laten het appartement zien waar ik verblijf en wat van de omgeving (hetgeen ik op weg naar school tegenkom).