Valletta en Popeye Village

Maandag heb ik niets bijzonders gedaan. Gewoon lekker thuis gezeten, wat gelezen en een beetje gestudeerd. Ik heb een grammaticaboek gekocht dus ik kan nu buiten school ook aan de slag en mijn geheugen weer wat opfrissen wat betreft de basis van de grammatica.

Dinsdag ben ik na school gaan zwemmen. De Beachclub bleek vanaf oktober gesloten te zijn, wat erg raar is want het is nog heerlijk zwemweer. Gelukkig heb ik een ander geschikt plekje gevonden om lekker het water in te gaan en te relaxen met een boek of een muziekje.

Op woensdag ben ik opnieuw naar Valletta geweest. Als eerste heb ik daar de St. John’s Co-Cathedral bezocht. De kerk is vanbuiten erg eenvoudig, maar vanbinnen echt van top tot teen versierd. Erg mooi. Ik heb een audiotour gedaan, maar daar snapte ik niet veel van dus deze heb ik al snel gestopt. Ik heb hierna gewoon zelf door de kathedraal gelopen en nog enkele beroemde schilderijen bezichtigd die in de kerk hangen (onder andere van Caravaggio).

Na de kathedraal ben ik richting Casa Rocca Piccola gegaan. Dit is een paleis dat in de 16e eeuw is gebouwd en nog steeds in handen is van dezelfde adellijke Maltese familie. Er wonen nog twee leden van de familie in het huis en zij hebben eenenveertig kamers tot hun beschikking! Verder hebben ze nog twaalf kamers, maar die gebruiken zij niet vaak omdat deze opengesteld zijn voor het publiek. Ik heb een rondleiding gehad door het huis (de twaalf kamers) en dit was erg leuk. De gids was goed en ik heb leuke dingen gezien. Voorbeelden hiervan zijn een (draagbare) kapel in het huis zodat de familie niet naar de kerk hoefde, dit was tenslotte maar voor gewone burgers. Verder heb ik zo’n typisch Maltees balkon vanbinnen kunnen bekijken. Het is een gesloten ruimte, met alleen ramen. Op deze manier konden de vrouwen vroeger wel communiceren met mensen op andere balkons of op straat, maar doordat ze niet in de openlucht zaten werden ze beschermd tegen het zonlicht. Dit was belangrijk want ze wilden voorkomen dat ze bruin zouden worden omdat dit een teken zou zijn van gewone burgerlijkheid (gewone burgers werkten veelal buiten en werden op die manier bruin). Na de ruimtes onder begeleiding van de gids bezichtigd te hebben, zijn we naar de kelder gegaan. Deze diende vroeger als waterreservoir, maar heeft tijdens de tweede wereld oorlog ook dienst gedaan als schuilkelder voor wel tweehonderd mensen. Aan het eind van de middag ben ik nog even in de Upper Barracca Gardens geweest. Een tuin met uitzicht over de hele Grand Harbour.

Donderdag heb ik samen met Anna en Romina gekookt en gegeten. Erg gezellig en leuk om hen wat beter te leren kennen. Ze hebben over hun werk verteld (beide zijn een soort van banketbakker) en ook ben ik wat meer te weten gekomen over Zwitserland. Anna en Romina vertelden bijvoorbeeld dat er in Zwitserland nog steeds een soort van dienstplicht is; alle jonge mannen moeten verplicht zes maanden bij het leger. Daarna hebben ze de keus door te gaan, of te stoppen. De vriend van Anna en de vriend van Romina moeten deze zes maanden nog volbrengen. Ik denk dat het een naar vooruitzicht is want ze zijn dan een paar maanden lang door de week van huis.

Op 11 oktober moet het Maltese nationale voetbalelftal een kwalificatiewedstrijd spelen voor het WK in 2014. De tegenstander is Tsjechië. Ik wil graag naar die wedstrijd toe en heb een tijdje geleden al geïnformeerd naar kaarten. Deze bleken nog niet in de verkoop te zijn, iets dat mij erg verbaasde. Vrijdag heb ik samen met Riko een nieuwe poging gewaagd en toen waren de kaarten beschikbaar! Zonder problemen konden we er één kopen, we hoefden alleen maar één paspoortnummer in te vullen. Wat we betaald hebben? Het lachwekkende bedrag van €10! Dat is meer dan de helft goedkoper dan een kaartje op de hoofdtribune van FC Den Bosch. Ik ben heel benieuwd naar het stadion, de supporters, de kwaliteit van de spelers en de wedstrijd. Ik kijk er naar uit!

Vrijdag hoorde ik trouwens op school dat ik maandag begin op niveau B2, dat is dus één level hoger dan waar ik de eerste drie weken heb gezeten. Ik ben benieuwd hoe het zal zijn. Ik krijg ook een andere leraar dus de lessen zullen ongetwijfeld anders zijn dan hoe ik het tot nu toe gewend was.

Zaterdag ben ik met Anna en Romina naar Popeye Village geweest. Dit is plek waar vroeger de film Popeye is opgenomen. Er waren erg leuke huisjes te bezichtigen in wederom een mooie omgeving. Het was leuk om de oude set te bekijken en ook hebben we een korte documentaire gezien over hoe de film gemaakt is. Tevens was de film te bekijken, maar hier hebben we slechts een klein stukje van gezien. Het zou leuk zijn de film nog eens in zijn geheel te bekijken omdat ik nu de omgeving ken waar deze gemaakt is. In Popeye Village was er de mogelijkheid midgetgolf te spelen dus dit hebben we nog gedaan. Ook was er een mooie zwemplek, maar hiervoor was het iets te koud. Het weer is de laatste twee dagen sowieso wat anders ten opzichte van de eerste tweeënhalve week dat ik hier zit. Het waait meer en het is/voelt daardoor iets frisser. Eerlijk gezegd hoop ik op nog wel wat lekkere zwemdagen! Maar mocht dat niet zo zijn, dan is dat geen ramp. Ik heb al een paar keer kunnen zwemmen en één keer daarvan gelukkig in de Blue Lagoon! Popeye Village was niet zo groot dus na een paar uurtjes zijn we weer naar huis gegaan.

Op zaterdagavond was er een soort festival in Valletta: Notte Bianca (witte nacht). Van alle kanten werd aangeraden hier naar toe te gaan dus dat heb ik gedaan met Anna, Romina en Sawako (Japans). Het was heel erg druk in de stad. Alle musea waren open en gratis te bezoeken, maar hier stonden rijen voor dus we zijn nergens naar binnen gegaan. Op straat was er op verschillende plekken muziek en straattheater. Het was leuk hier iets van mee te krijgen, maar te druk om echt ergens te blijven staan en toe te kijken.

Zondag was de tweede keer dat het geregend heeft sinds ik hier ben. De eerste keer was het echter alleen een klein buitje, deze keer was het langer aanhoudende regen. De gemaakte plannen dus maar niet door laten gaan en een relaxdagje in huis ingelast, hoewel het ’s middags alsnog stralend weer werd.

Nog een aantal leuke en bijzondere dingen die ik op en rondom school heb gehoord:
• David Beckham schijnt regelmatig op Malta te verblijven. Hij heeft een woning bij Portomaso. Zoals de lerares over hem sprak, kreeg ik de indruk dat hij erg geliefd is in Malta. Voornamelijk omdat hij niet naast zijn schoenen loopt en altijd bereid is om met mensen op de foto te gaan of een praatje te maken. Ik kom vrijwel dagelijks in de buurt van Portomaso dus ik zal mijn ogen goed openhouden voor meneer Beckham!
• De man van mijn lerares heeft vroeger in het nationale Maltese elftal gespeeld. Hij heeft onder andere gevoetbald tegen Ruud Gullit. De lerares vertelde verder over de kwalificatiewedstrijden in 1983 voor het EK van 1984 (roept dit al pijnlijke herinneringen op?). Nederland zat in de poule met Malta en was vrijwel zeker van een plek op het toernooi. Enkel als Spanje in de laatste wedstrijd tegen Malta met elf doelpunten verschil zou winnen, zouden zij naar het EK gaan in plaats van Nederland. Wat gebeurde er? Spanje won met 12-1 van Malta en plaatste zich dus ten koste van ons. Leuk detail is dat het enige Maltese doelpunt werd gescoord door de man van mijn lerares.
• Mijn lerares heeft nog meer bekende familie. Een neefje van haar (Kevin Borg) is een aantal jaar geleden naar Zweden geëmigreerd en heeft daar Idols gewonnen in 2008. Hij is nog steeds erg beroemd in Zweden en ik denk dat hij ook wel aardig bekend is in Malta omdat hij daar heeft meegedaan aan (de voorrondes van?) het Eurovisie Songfestival.
• We hebben gesproken over vooroordelen en de lerares vertelde dat zij het idee had dat de Duitsers het meest te maken krijgen met vooroordelen en negatieve reacties op hun nationaliteit. Ik had daar geen moment aan gedacht, maar twee Duitse klasgenootjes vertelden toen dat ze weleens te maken krijgen met vervelende opmerkingen. Eén van de klasgenoten had zich in de afternoon-klas bijvoorbeeld voorgesteld en gezegd dat ze uit Duitsland kwam en daar werd door een aantal studenten op gereageerd met iets in de trant van “oh Duitsland, dat land van Hitler”. Ik vond het nogal schokkend dat mensen, veelal van mijn leeftijd, daar als eerste aan denken en erg triest voor de Duitse bevolking dat ze nog steeds met iets geassocieerd worden dat zo lang geleden is gebeurd en waar zij zelf dus niets mee te maken hebben gehad.

Nog een keer aandacht voor de kalender! Ik geniet er nog steeds heel erg van en ben blij met alles dat voor mij geschreven en gemaakt is. Soms is er echter toch wel iets dat een beetje boven de rest uitsteekt, bijvoorbeeld hetgeen dat ik op 1 oktober aantrof: een berichtje van Arnold Scholten en handtekeningen van de spelers van FC Den Bosch. Echt heel leuk om iets van Den Bosch te krijgen, ik was er echt héél blij mee en liep die dag heel gelukkig naar school! Bedankt!