Valletta, Mdina, Golden Bay en Comino

Dit verslag wil ik beginnen met het beantwoorden van twee vragen. De eerste gaat over de supermarkten hier. Ik ben erg tevreden over de supermarkten. Er zit hier één hele grote vlakbij (onderdeel van Carrefour), met twee verdiepingen (dat is normaal hier, soms heeft een supermarkt zelfs nog meer verdiepingen). Het is soms even zoeken naar bepaalde producten, omdat er zoveel te koop is, maar ook omdat ik de indeling van de spullen niet altijd even logisch vindt (chocoladepasta staat bijvoorbeeld ergens anders dan de jam en pastasaus staat ook weer rijen verder dan de pasta zelf). Gelukkig kan ik bijna alles vinden dat ik in Nederland ook koop. Alleen vers vlees (burgers, kip, gehakt) hebben ze maar weinig en het is ook erg duur. Ik koop dus vooral vlees uit de diepvries. Verder hebben ze ook geen grote pakken yoghurt of vla, dat betekent dus veel lekkere losse toetjes. Los van het vlees, denk ik dat de prijzen van voedsel ongeveer gelijk zijn aan de prijzen in Nederland, of misschien iets duurder. Wat hier trouwens ook erg duur is, zijn verzorgingsproducten (zoals shampoo).

De andere vraag gaat over de mode hier op Malta. Over het algemeen vind ik de mensen er hier leuk gekleed bij lopen. Een beetje zoals ik het in Nederland gewend ben. Uitzondering zijn wel naveltruitjes. Die duiken hier zo nu en dan op en zijn niet echt mijn smaak. Shoppen kun je hier prima doen. Er zit hier een Zara, maar verder zijn er vooral winkels die ik niet ken. Voor kleding betaal je ongeveer hetzelfde als dat je in Nederland doet.

Wat ik nog weleens hoor, is dat het hier wel een vakantie voor mij lijkt! Toegegeven, ik heb het hier goed. Ik doe veel leuke dingen en geniet ontzettend van mijn tijd hier. Maar het is echt niet alleen maar een aaneenschakeling van leuke uitjes. Ik studeer best veel en daarnaast probeer ik ook zoveel mogelijk met Engels bezig te zijn. Ik lees alleen maar Engelse boeken en kijk DVD’s zoveel mogelijk in het Engels. Verder onderneem ik een groot deel van mijn uitjes ook om mijn Engels te oefenen. De schooltours zijn daar een goed voorbeeld van. Het is leuk om bepaalde plekken te bezoeken, maar ik oefen zo ook mijn luistervaardigheid. Verder spreek ik natuurlijk veel Engels. Uiteraard op school, maar ook als ik op pad ben met medestudenten van school (bijvoorbeeld de Zwitserse of de Japanse meiden). Het is leuk om dit alles te doen, maar het is evengoed vaak moeilijk. Soms is het frustrerend om niet de woorden te kennen en niet de grammatica te beheersen om dingen aan een ander uit te kunnen leggen. Er zijn momenten dat ik me besef dat ik in het Nederlands ALLES kan uitdrukken wat ik denk, voel, wil, doe etc. en in het Engels kan ik dat bij lange na niet. In het Nederlands kan ik voor mijn gevoel ook ‘mooi’ praten, met een grote variatie aan grammatica en woorden en dat kan ik hier ook niet. Dan schrijf ik iets voor school en dan besef ik me dat ik van al die Engelse werkwoordstijden er slechts twee of drie gebruik omdat ik simpelweg (nog) niet in staat ben om er meer te gebruiken. Op dat soort momenten heb ik het soms een beetje moeilijk, maar het is vaak ook een stimulans om mijn grammaticaboek er weer bij te pakken. Er is al veel dat ik nu begrijp en ik kan het nog niet toepassen, maar dat komt hopelijk in de komende weken nog een beetje.

Nog een korte opmerkingen over de post. Heel leuk en lief wat ik steeds ontvang! Misschien dat mensen zich soms afvragen of ik bepaalde post al ontvangen heb; ik laat altijd wat van me horen als ik iets heb ontvangen! Soms duurt het alleen onvoorstelbaar lang voordat de post hier aan komt (meer dan twee weken). Andersom gaat het veel sneller, van Malta naar Nederland kan in drie of vier dagen. Voor de zekerheid zou ik twee weken voor ik weer naar Nederland kom, maar niets meer sturen (of iets sturen in een enveloppe, dat lijkt iets sneller te gaan).

Dan verder met mij week! Maandag heb ik niet veel bijzonders gedaan. Ik ben vooral lang bezig geweest met het bestuderen van de grammatica die we die dag op school behandeld hadden en waar ik werkelijk niets van begreep. Op dinsdag ben ik even wezen zwemmen met Anna en Romina, maar ik heb wederom veel tijd besteed aan school. Donderdag staat er namelijk een presentatie op het programma, dus ik heb op internet gezocht naar informatie. ’s Avonds ben ik bij een Koreaans meisje gaan eten met wie ik de eerste twee weken in de klas heb gezeten. Ze heeft Koreaans gekookt en dat was heerlijk. We hebben rijst, aardappels, groenten, ei en worst gegeten. Normale ingrediënten, maar met hele andere kruiden en sausjes dan we in Nederland hebben, dus het smaakte allemaal heel anders dan ik gewend ben. Zeker voor herhaling vatbaar.

Woensdag ben ik naar Valletta geweest met Sawako. We hebben het Theatre Manoel bezocht, een oud theater (gebouwd in 1731). Het is nog steeds in gebruik, maar er is ook een nieuw theater waar nu de meeste voorstellingen plaatsvinden. In het theater hebben we een audiotour gedaan. Gelukkig kon ik het goed volgen. We hebben kostuums gezien, tekeningen van kostuums, oude posters, foto’s van belangrijke mensen met betrekking tot het theater, geluidsinstrumenten (wind-, regen- en dondermachine) en het theater zelf. Het theater was klein en verschilde vrij veel van de theaters die we in Nederland hebben. Er is bijvoorbeeld geen hoogteverschil tussen de rijen stoelen en er zijn een heleboel boxen (kleine ruimtes waar mensen kunnen zitten). Verder is het in grote mate versierd, met name met gouden materialen. Het plafond van het theater is ook versierd en het lijkt bol te zijn, maar dit is een optische illusie. In werkelijkheid is het plafond gewoon plat. Na het theater hebben Sawako en ik nog een bezoekje gebracht aan de Lower Barracca Gardens. Leuk om even geweest te zijn, maar ik geef de voorkeur aan de Upper Barracca Gardens, waar ik eerder al eens geweest ben. Dit laatste park is groter en bevat meer verschillende bomen, planten en bloemen. Eenmaal thuis heb ik mijn presentatie afgemaakt en op Skype geoefend voor Patrick.

Donderdag had ik de presentatie op school en wel over Madonna. Een geschikt onderwerp omdat iedereen uit mijn groepje Madonna natuurlijk kent. Ik vond de presentatie zelf goed gaan. Mijn verhaal was grammaticaal niet erg interessant, maar wel voor iedereen te volgen en dat is ook wat waard! De docent was tevreden, uitgezonderd over onze tijdsplanning. Omdat we over de beschikbare tijd heen gingen, kregen we flinke punten aftrek. Ons uiteindelijke cijfer was een zeven, wat nog steeds heel netjes is natuurlijk!

Na school ben ik meegegaan met de Mdina tour van school. De tour bestond uit een bezoek aan Rabat en Mdina, twee steden die zeer dicht bij elkaar liggen. Vroeger lagen de steden zelfs binnen dezelfde stadsmuren, maar ze werden gescheiden op het moment dat de Arabieren Mdina gingen versterken. In Rabat hebben we een aantal leuke dingen gezien, bijvoorbeeld typisch Maltese deurkloppers, verscheidene heiligbeelden in de straat en een kappertjesstruik. Verder hebben we de St. Paulus church gezien en het standbeeld van St. Paulus dat hier vlakbij staat. Zoals ik eerder verteld heb, wordt geloofd dat St. Paulus vroeger schipbreuk heeft geleden en zo op Malta terecht is gekomen en daar het geloof heeft verspreid. Het standbeeld laat een prekende St. Paulus zien. Wat verder nog leuk is om te vermelden, is het Maltese kruis (symbool van het land) dat overal opduikt, bijvoorbeeld op straat door verschillende steensoorten die gebruikt zijn. Het kruis bestaat uit vier armen die elk uitlopen op twee punten. De vier armen staan voor de vier Kardinale deugden (standvastigheid, gerechtigdheid, gematigdheid en volharding). Over deze deugden moesten de vroegere ridders zoveel mogelijk beschikken. Er zijn echter ook andere ideeën over de betekenis van de vier armen en de acht punten. Zo zouden ze (ook) de acht grondbeginselen van het Christendom voorstellen. Naast deze betekenissen staan de acht punten sowieso voor de acht landen van waaruit de ridders van Malta afkomstig waren.

Vervolgens zijn we naar Mdina gelopen. Dit is een op een plateau gelegen stadje dat vroeger de hoofdstad was van Malta. Op een gegeven moment bedachten de heersers van Malta zich dat het handiger was om zich aan zee te vestigen en zo werd Valletta de Maltese hoofdstad. Op dit moment leven er minder dan driehonderd mensen in Mdina en zoals eerder gezegd, wordt het ook wel ‘de stille stad’ genoemd. We zijn Mdina binnengegaan door de Main Gate en daarna hebben we een aantal belangrijke plekken aangedaan. We hebben bijvoorbeeld Palazzo Vilhena gezien, dat vroeger de residentie van de grootmeester was en we hebben de St. Peter en Paul’s Cathedral bezocht.

Vrijdag was het weer gezamenlijk eten met de Nederlandse meiden. Dit keer een barbecue op het (rots)strand. Een perfecte avond! Leuke mensen, lekker eten, een prima avond-temperatuurtje en het geluid van de zee op de achtergrond.

Op zaterdag ben ik met Saskia, Esther en Petra naar Golden Bay geweest. Wederom een mooi strand met helderblauw zeewater. Het was ietwat bewolkt, maar al met al hebben we een prima stranddag gehad. ’s Avonds hebben we met de hele groep Nederlandse meiden een waterpijp gerookt. Leuk om een keer te proberen, maar niet zo heel bijzonder. Om eerlijk te zijn, was de geur van de waterpijp beter dan de smaak. Eén van de meiden had het vaker gedaan en zij gaf aan dat je normaal gesproken meer proeft. Misschien dus nog maar eens uitproberen bij een ander tentje.

Zondags was het weer tijd voor het paradijs, oftewel Comino. Ik ben wederom met Anna en Romina geweest en dit keer een beetje goedkoper dan de vorige keer (ik heb het aangedurfd om af te dingen voor de boot). Op Comino hebben we eerst een wandeling over het hele eiland gemaakt, dit duurde twee en een half uur en was erg leuk en bijzonder. Het was leuk om het hele eiland rond te kunnen wandelen en de natuur te zien. Het is droog, maar er zijn wel veel struiken en ook heel veel hagedissen. Verder zijn er veel stenen, vooral losliggend, dus soms was het voorzichtig aan doen met lopen, zeker langs de steile kliffen die er op sommige punten zijn. Het bijzondere aan de wandeling was hoe stil het op Comino kan zijn. Je hoort vaak alleen maar de wind, de zee en de boten op zee en de vogels. Het merendeel van de wandeling zijn we ook niemand tegengekomen, je hebt dus echt het idee dat je in je eentje op het eiland bent. Wat we naast de natuur hebben gezien, is het volgende: een kerkje, een vestingscomplex uit 1715 dat ooit diende als verdediging van de zeestraat, een quarantainehospitaal (uiteraard niet meer in gebruik) en een wachttoren vanaf waar je een prachtig uitzicht hebt. Na de wandeling hebben we weer gezwommen in de Blue Lagoon. Opnieuw was ik verbaasd omdat het water zo helder blauw is, echt heel mooi en bijzonder. Ik had mijn duikbril ook weer bij me, dus kon ik weer op zoek naar vissen. Ik heb een paar scholen gezien, heel leuk. Eén school bestond volgens mij echt uit honderden vissen en dat allemaal recht onder mij! Op de terugweg naar Malta zijn we met de boot weer langs de grotten gevaren. Ook dat blijft na het al eens gezien te hebben erg mooi.

Wat nog leuk is om over Comino te vertellen, is dat er vroeger veel piraten heen trokken om vanaf daar aan te vallen op Gozo en Malta. De piraten verstopten zich veelal in de grotten van het eiland. In die tijd werden er veel criminelen naar Comino gebracht en daar moesten ze karwij verbouwen (‘comino’ is het Italiaanse woord voor ‘karwij’). Op een gegeven moment werd de wachttoren op Comino gebouwd en dit schrok de piraten af. Toen de Britten heersten over Malta kreeg Comino een nieuwe functie; het werd een quarantaine eiland om ervoor te zorgen dat er geen besmettelijke ziekten op Malta en Gozo terecht zouden komen. Later nog, toen de varkenspest uitbrak, werd Comino gebruikt om een gezonde groep varkens te garanderen.